"വസീഗര എൻ നെഞ്ചിനിക്ക് "

#100DaysOfSongs - പാട്ടോർമ്മകളുടെ നൂറുദിനരാത്രങ്ങൾ! 

വർഷം 2001-2004

മിന്നലേ സിനിമ ഇറങ്ങിയത് മുതൽ ഞങ്ങൾ കോളേജിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങും വരെ ഓരോ വെക്കേഷനും കാസർഗോഡ് നിന്ന് കേറുന്ന മലബാർ എക്സ്പ്രെസ്സിലോ, മാവേലിയിലോ ഉള്ള യാത്രകളിലൊക്കെയും തുടരെ മുഴങ്ങിയിരുന്ന പാട്ട്.

അന്നുമിന്നും ഇത് കേൾക്കുമ്പോൾ നിന്നെയാണ് ഓർമ - Nithya. M എന്ന നിത്യം :D മാധവന്റെ റൊമാന്റിക് മുഖവും ഒരു ലോജിക്കും ഇല്ലാത്തതെങ്കിലും ഇടികൂടി ഒത്തിരി പ്രാവശ്യം കണ്ട പടവും ഒന്നുമല്ല ജനറൽ കമ്പാർട്മെൻറിലെ മുകളിലെ സീറ്റുകളിൽ ഇടിച്ചുതൂങ്ങിയിരുന്നു ട്രെയിനിലെ ഫാനിന്റെ ശബ്ദത്തിനേക്കാൾ ഉച്ചത്തിൽ കൂട്ടത്തോടെ പാടിയിരുന്ന പാട്ടുകളാണ് ഉള്ളിൽ.

"വസീഗര എൻ നെഞ്ചിനിക്ക് 

ഉൻ പൊൻമടിയിൽ തൂങ്കിനാൽ പോതും"

തൃശൂർ മുതൽ ഓരോരുത്തരായി പൊഴിയുന്ന യാത്രയിൽ എറണാകുളം എത്തിയാൽ കൂടോടെ എല്ലോരും ഇറങ്ങും - എന്നേം ബേബി എന്ന് വിളിക്കുന്ന ഷെറിനേയും മഞ്ജുനേം മാത്രമാക്കിയിട്ട്. ഞങ്ങൾ പിന്നെയും കൊല്ലം വരെ ഒരുമിച്ച് അവിടെ ഞാനിറങ്ങും, അവളുമാർ യാത്ര തുടരും. മലബാറും മാവേലിയും - ജീവിതത്തിന്റെ തന്നെ ഭാഗമായിമാറിയ രണ്ടു വണ്ടികൾ. ഓർമ്മകൾക്ക് ട്രെയിനിന്റെ മുഷിച്ചിൽ മണവുമാണ് - അതിലൊരു നൊസ്റ്റാൾജിയ ഉണ്ടെന്നു പറയുമ്പോൾ എന്നെ നെറ്റി ചുളിച്ചു നോക്കുന്നവരോട് പറയാനുള്ളതും ഓരോ യാത്രയും പ്രിയപ്പെട്ടതാകുന്നത് നമ്മളത് ആരോടൊപ്പം ചെയ്തു എന്നുള്ളതിലാണ്. ഇപ്പോഴും ഓർമ്മകൾക്കൊരു തീവണ്ടിയാത്രയുടെ മണം!

https://www.youtube.com/watch?v=vzT5HXaVX7k

-------------------==----------------===-----------------------------------------------------------------------------------------------
#HundredDaysOfSongs - ഇന്നുമുതൽ നൂറു ദിവസത്തേക്ക് വളരെയേറെ പ്രിയപ്പെട്ട നൂറു പാട്ടുകൾ - അല്ലെങ്കിൽ നൂറുപേരെ ഓർമയിലേക്ക് കൊണ്ടുവരുന്ന പാട്ടുകൾ ചെറുകുറിപ്പുകളോടെ നിങ്ങളോട് പങ്കുവെയ്ക്കുകയാണ്.
പലപ്പോഴും ആലോചിക്കാറുണ്ട് ചില ചിതറിത്തെറിച്ച ഓർമ്മകൾ സമ്മാനിക്കുന്ന ആളുകളെക്കുറിച്ച്‌ - അതിനുകാരണമാകുന്നത് ഒരു പാട്ടോ, ചിത്രമോ, സിനിമയോ, ഒരു പഴംചൊല്ലോ ഒക്കെയാകാം. ചിലപ്പോൾ വളരെയേറെ വിചിത്രമായ കാരണങ്ങൾ കൊണ്ടാകും ഒരാൾ മറവിയുടെ വാതിൽ തുറന്നെൻ്റെ മുന്നിലെത്തുന്നത്. എന്നെക്കുറിച്ചും ആരൊക്കെയോ അങ്ങനെ ഓർക്കുന്നുണ്ടാകാം എന്നോർത്തപ്പോൾ തോന്നിയ സന്തോഷമാണ് അടുത്ത 'നൂറു നാൾകൾ, നൂറു പാടൽ' പോസ്റ്റുകൾ ;)

#100DaysToLove

#Day14