മാറ്റം മണക്കുന്ന കാലം

ഗര്‍ഭപാത്രം ചിരിക്കയായെന്നിലെ ,

ചുവന്ന ,മണമില്ലാ പൂവുകള്‍ ചൊരിഞ്ഞു 

തുടിച്ചു തുള്ളി കുത്തി ഒഴുകയായ് ,

മിടിച്ചു നില്‍ക്കുമാ  കുരുന്നു സ്പന്ദനം 

കണ്ടു മറന്നു പറഞ്ഞു പഴകിയ 

അമ്ലമായ് വായില്‍ നുരഞ്ഞ വ്യാക്കൂണുകള്‍

ചേര്‍ത്തെടുത്തെന്റെ ഉള്ളിലെ മാതൃ-

ഭാവത്തില്‍ പൂക്കളം തീര്‍ക്കയായ് .

ചുഴികള്‍ മലരികള്‍ പൊങ്ങിയുലഞ്ഞു 

തിമിര്‍ത്ത രാപ്പകലുകള്‍ 

ആടിയുറഞ്ഞ അറുതികള്‍ക്കൊടുവില്‍ 

എങ്ങോ നിലച്ചു പോയ്‌  എന്‍ ജീവഘടികാരം 

എല്ലാം മറന്നുറങ്ങട്ടെ ഞാനിനി ,

എന്നില്‍ നിന്നടര്‍ന്നു തെറിച്ച സ്വപ്നം തേടി