ഓര്‍മ്മകളില് ചില ചോറുരുളകള്‍

ഓര്‍മ്മകള്‍ ഇവരെ കുറിച്ചാകുമ്പോള്‍ എനിക്ക് കണ്‍ഫ്യൂഷന്‍ ആണ്, ഏത് കഥ പറയണം എത്ര പറയണം എന്നൊക്കെ. ഞാന്‍ ജനിച്ചപ്പോള്‍ മുതലേ എന്നെ സഹിച്ചു സഹിച്ചു വളര്‍ന്ന, ഇപ്പോഴും സഹിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന എന്‍റെ ട്വിന്‍സ് പൊന്നാങ്ങളമാര്‍. പല കഥകളും അവരില്‍ തുടങ്ങി അവരില്‍ അവസാനിക്കും, ഞാന്‍ ആലോചിക്കാറുണ്ട് എനിക്ക് സ്വന്തമായി ഒരു കഥ ഇല്ലേന്നു ! സ്വകാര്യ അഹങ്കാരം, വീക്നെസ് ഇതൊക്കെയാണ് എനിക്കവര്‍, ഇപ്പോഴും. കഴിഞ്ഞ കുറെ വര്‍ഷങ്ങളായി (വീട് വിട്ടിടം മുതല്‍ എന്ന് പറയാം) രക്ഷാ ബന്ധന്‍  ,ഞാന്‍ "രാഖി" ഉള്‍പ്പെടെ കാര്‍ഡ്സ് അയക്കും രണ്ടാള്‍ക്കും - ഇക്കൊല്ലം അയച്ചില്ല, പക്ഷെ ഇന്നലെ മുതല്‍ രണ്ടാളേയും നാഴികയ്ക്ക് നാല്‍പ്പതു വട്ടം ഓര്‍ക്കുന്നു.

അടുത്തിടെ പപ്പേച്ചി(പദ്മശ്രീ നായര്‍)  എഴുതിയ ഉരുള മാഹാത്മ്യം വായിച്ചപ്പോള്‍ എന്‍റെ ഓര്‍മ്മയിലും എത്തി രണ്ടുരുളകള്‍ -അമ്മ ഉരുട്ടി തന്നതല്ല അവിടെയും എന്‍റെ ഓര്‍മ്മ !   ഞാനും ചേട്ടായീസും കഴിക്കുമ്പോള്‍ അവസാന ഭാഗം എത്തുമ്പോള്‍ മത്സരം ആകും. ആരുടെ ഉരുളയ്ക്കാണ് കൂടുതല്‍ രുചി എന്ന്. ഒരേ കറി കുഴച്ച ചോറുരുളയ്ക്കും വ്യത്യസ്ത രുചികളാകും,  കൂട്ടു കലര്ത്തിയതിന്‍റെ വ്യത്യാസം. ഇന്നും ഞങ്ങള്‍ മൂന്നാളും അങ്ങനെയൊക്കെ തന്നെ ഉരുളയുടെ രുചി നോക്കാന്‍ ഒരുമിച്ചാകുന്ന സമയം കുറവാണെന്ന് മാത്രം.

കുഞ്ഞിലെ, ഞായറാഴ്ച്ച ദിവസങ്ങളില് ചോറ് ആയി വരുമ്പോള്‍ തന്നെ ഒരു നേരമാകും - ആവി പറക്കുന്ന ചൂട് ചോറ് അമ്മ ഒരു കുഞ്ഞുരുളിയിലേക്ക് ഇടും അത് ഞങ്ങള്‍ക്ക് മൂന്നാള്‍ക്കും ഉള്ളതാ. ചുടുക്കനെ മോര് കറിയോ, മീന്‍ കറിയോ തോരനോ ഒക്കെ അതിനു നടുവിലേക്ക് . എന്നിട്ട് ഞങ്ങള്‍ മൂന്നാളും ആ ഉരുളിക്ക് ചുറ്റുമിരുന്നു , ഒരുമിച്ചു കയ്യുകള്‍ അതിലേക്കിട്ടു ആ കയ്യീന്ന് ഇങ്ങോട് വാരി ഈ കയ്യീന്ന് അങ്ങോടു വാരി കഴിക്കും. എത്ര മധുരമായ നിഷ്കളങ്കമായ ഉരുളയോര്‍മ്മകള്‍ :)

എന്ന് കരുതി ഈ കൊച്ചേട്ട-വല്യേട്ട ഇരട്ട സഖ്യത്തിനോട് അടിയില്ല എന്നല്ല, ഞാന്‍ ഒരു  എട്ടാം ക്ലാസ് ആകുന്നിടം വരെ മുട്ടന്‍ അടികൂടല്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ, എപ്പോഴും ഉള്ള അലിഖിത നിയമം - ഞാന്‍ ആരോട് അടിയുണ്ടാക്കുന്നോ മറ്റെയാള്‍ എന്‍റെ സെറ്റ് ആണ്.  അതില് ഒരു മാറ്റമില്ല. കൂടുതലും കൊച്ചേട്ടനും ആയിട്ടാകും അടി (ഇരട്ടകള്‍ ആണേലും കൊച്ചേട്ടന്‍ വല്യേട്ടന്‍ എന്ന വിളിയെ അന്വര്‍ത്ഥമാക്കുന്ന സ്വഭാവം, കൊച്ചേട്ടന് മൂക്കത്ത് ദേഷ്യം പിണക്കം  ഇണക്കം , വല്യേട്ടന് ദേഷ്യം വരാന്‍ കുറച്ചു സമയം പിടിക്കും - വന്നാല്‍ സൂക്ഷിക്കണം ! ) .
അങ്ങനെയുള്ള ഒരു അടി കൂടല്‍ സെഷന്‍ നടന്നു കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ അമ്മ എത്തി- നല്ല ഈര്‍ക്കിലി തല്ലു കിട്ടി ഓടിയ വഴിക്ക് ഞാനും കൊച്ചേട്ടനും ഒരുമിച്ച്, സമാധാനം പറയാന്‍ നിന്ന വെള്ളരിപ്രാവ്‌ വല്യേട്ടന് പൊതിരെ തല്ലും !

അമ്മയോട് പിണങ്ങി ഭക്ഷണം കഴിക്കാതെ സമരം ചെയ്യുമ്പോള്‍ ആദ്യമേ പറഞ്ഞു വെക്കും ചേട്ടായീസിനോട്. അമ്മ വന്നു വിളിച്ചു കഴിയുമ്പോള്‍ ,വല്യേട്ടന്‍ ഉറക്കെ പറയും "എന്നാലും അമ്മ അങ്ങനെ ചെയ്യണ്ടായിരുന്നു,  അവള് പാവം. ഞാന്‍ പോയി നിര്‍ബന്ധിച്ചു കൊണ്ട് വരട്ടെ കഴിക്കാന്‍ " . പിന്നെ അകത്തു വന്നു പറയും  "കൊച്ചു ഇന്ന് നല്ല ഉള്ളിതീയല്‍ ഉണ്ട് നിന്റെ ഫവരിറ്റ്. വേണേല്‍ വേഗം വന്നോ" - പിന്നെ അമ്മയും അച്ഛനും കാണുക വേണ്ട  എന്നാ മുഖഭാവത്തില്‍ ഉള്ള എന്നെ ചേട്ടായീസ് നിര്‍ബന്ധിച്ചു കൊണ്ട് വന്നു കഴിപ്പിക്കുന്നതാണ് - എന്‍റെ വിശപ്പും മാറും, സമരം പ്രതിഷേധം തോല്‍ക്കുന്നുമില്ല  :).

തുടക്കത്തില്‍ പറഞ്ഞത് പോലെ ഇതെവിടെ കൊണ്ട് നിര്‍ത്തണം എന്നറിയുന്നില്ല .... തല്‍ക്കാലം   ചേട്ടായീസിനു രക്ഷാബന്ധന്‍ ദിനം ആശംസിച്ചു നിര്‍ത്തുന്നു - ഇനി വരും  എല്ലാ ജന്മത്തിലും എനിക്ക് ഇങ്ങനെ തന്നെ നിങ്ങളെ  ഉപദ്രവിക്കാന്‍ ആകണേ എന്ന പ്രാര്‍ത്ഥനയോടെ....  ആച്ചീസ്കൊച്ച്